با دروغگویی کودکمان چه کنیم؟

مهمترین اقدامی که باید در مسیر تربیت فرزند برداریم این است که از وضعیت جسمانی و روانی کودک آگاه باشیم و دلایل بروز احساسات و رفتارهای او را بدانیم. اگر پدر و مادر با عشق و علاقه به دنیای پاک و شیرین کودک بنگرند و با احساسی خوشایند به جزئیات رفتار اودقت کنند، خواهند توانست بستری مناسب برای رشد او فراهم آورند. این دقت سبب می شود پیش از آنکه یک اختلال یا ناهنجاری در وجود او به تثبیت برسد به موقع شناسایی و برطرف شود.

آنچه باید بدانیم:

کودک پاک ما دروغگو به دنیا نمی آید؛ علت دروغگویی او محیط و رفتار اطرافیان است.کمی به سخنان و رفتارهای خود دقت کنید. به خاطر بیاورید چند بار بدون اینکه متوجه حضور کودک خود شوید به دیگران دروغ گفته اید؟ کودکان شما در حال الگوگیری هستند و می توانند تمام ظرایف رفتار و گفتار شما را ضبط و از آن تقلید کنند. دروغگویی نیز به همین شیوه آموخته می شود. 

بیشتر کودکانی که دروغ می گویند دارای ویژگی های زیر هستند:

 احساس حقارت می کنند

 اعتماد به نفس کمی دارند

 همیشه در جستجوی توجه دیگرانند.

به پدر و مادر و دیگر اطرافیان اعتماد دارند.

آنچه  نباید انجام داد :

·       بر سر کودک فریاد نزنید و او را دعوا نکنید.با ترساندن او مجبورش نکنید که به دروغش اعتراف کند.

·       او را بیش از اندازه بازجویی نکنید.

·       اگر نمی خواهد کاری انجام دهد او را تحت فشار قرار ندهید.

·       اگر از پس انجام دادن کاری که به او سپرده اید بر نیامد، او را سرزنش نکنید.

·       هرگز او را کتک نزنید.

·       هیچ گاه در حضور او دروغ نگوئید و دروغ های دیگران را نقل نکنید.

·       از او نخواهید به خاطر شما یا خودش دروغی بگوید.

·       به او وعده دروغ ندهید.

·       او را با دیگران مقایسه نکنید.

·       در برابر دروغ های آگاهانه او بی تفاوت نباشید.

·       هیچ گاه در حضور جمع دروغ های او را آشکار نکنید.

·       هرگز به او نگوئید دروغگو.

چه باید کرد:

 به او توجه کافی نشان دهید.

در برابرکارهای خوب حتما تشویقش کنید و به او پاداش دهید.

اگر دروغ هایی می گوید که با مدرسه در ارتباط است ، ببینید که آیا در مدرسه مشکلی دارد؟

  اگر از او میخواهید که کاری انجام دهد ابتدا انگیزه ی کافی برایش ایجاد کنید. مثلا به جای اینکه بگویید : زود اتاقت را تمییز کن و گرنه از پارک رفتن خبری نیست . می توانید بگویید : دوست داری کمی به سرو وضع اتاقت برسیم تا وقتی از پارک برمی گردیم راحت استراحت کنیم؟ من حاضرم کمکت کنم تا زودتر اتاقت تمییز شود.

  به او مسئوولیت هایی بدهید که بتواند آن ها را انجام بدهد.

  به او بیاموزید در شرایط مختلف راستگویی خود را حفظ کند؛ مثلا به جای اینکه بگوئید(( اگر کسی با من کارداشت بگونیستم)) می توانید بگوئید : (( عزیزم من در شرایطی هستم که آمادگی ندارم با دوستم صحبت کنم و ناچارم اگر تلفن زد بااو صحبت نکنم لطفا اگرزنگ زد به او بگو خواهش می کنم فردا تماس بگیرید.))

 در صورتی که دروغ گفت از روش محروم سازی استفاده کنید.

 اگر کودکی مدام دروغ می گوید برای تشویق کردن او به راستگویی می توان برنامه ی پاداش در نظر گرفت؛ مثلا به جای آنکه بگویید(( دیگر دوستت ندارم؛ تو همیشه با دروغ هایت ما را ناراحت می کنی)) می توانید بگوئید((می دانم که دوست داری همیشه راست بگویی، از این به بعد هر روز که دروغ نگویی به تو جایزه می دهم)). حتی میتوانید جوایز را با نظر خود او انتخاب کنید.

 به کودک بیاموزیدبه اندازه ی لازم سخن بگوید.

ناراحتی خود را از دروغ او با ملایمت نشان دهید. مثلا  وقتی که دروغ می گوید نگاهتان را ازاو نگیرید، نخندید و رنجش خودرا در چهره نشان دهید  و وقتی شروع به راست گفتن کرد با چهره ی بشاش به او نگاه کنید، دستانش را در دستتان نگاه دارید و به او محبت کنید.

درصورت لازم دروغش را آشکار کنید و به او بفهمانید که متوجه می شوید دروغ می گوید.

جریمه دروغگویی را از جریمه رفتارهای نادرست دیگر جدا کنید.

در صورت دروغگویی مداوم و جدی از یک متخصص کمک بخواهید.