نام گزینی و نقش آن بر فرایند رشد شخصیت
نام گزینی و نقش آن بر فرایند رشد شخصیت
برگزیدن نام نیک، از دیگر عوامل بستر ساز در فرایند تربیت دینی است. نام نیکو، نماد هویت و شخصیت آینده ی هر فرد است. هویت هر کسی، از متغیرهای فراوانی اثر می پذیرد که یکی از اولین متغیرهای دخیل در شکل گیری هویت، نام او است.
نبی اکرم(ص) از جایی می گذشتند، متوجه شدند که مادری فرزندش را با نام «عاصیه» (گناهکار) صدا می زند. حضرت آن زن را به خاطر این نامگذاری مورد مواخذه قرار دادند و فرمودند: این نام را تغییر بده.
روان شناسان می گویند: کودکان در آغاز متوجه معنا و مفهوم نام خویش نمی شوند اما پس از این که به سن رشد رسیدند، به آن توجه می کنند؛ به گونه ای که معنا و مفهوم نام هر کس، در «خود پنداره» وی اثر می گذارد. خودپنداره به معنای پندار، برداشت و تصویری است که هر فردی از خود، شایستگی ها، ظرفیت ها و توانایی هایش دارد. این خودپنداره، برآیندی از متغیرهای گوناگون، همانند وراثت، محیط، تربیت، ارتباطات و تعامل ها است که همه در نهایت موجب می شوند تا هر فرد از خودش یک برآیندی مثبت یا منفی، ارزشی یا ضد ارزشی پیدا نماید.
نام همراه همیشگی انسان تا قیامت است و حتی به شهادت برخی از روایت ها، در قیامت نیز انسان را به نام دنیایی وی فرا می خوانند. هنگام حشر و فراخوانی آدمیان، آنان را به اسم هایشان صدا می زنند. یکی از کارکردهای روان شناختی مهم نام خوب، «همانندسازی» است. نام های خوب موجب می شوند که هر فرد با بزرگانی که نام وی با آنان یکی است، همانندسازی کند.
در روایت آمده است: حتی پیش از تولد نوزاد، برای وی نامی برگزینید. امام علی(ع) می فرمایند: «نخستین نیکی پدر و مادر به فرزندشان، نام نیکویی است که برای وی برمی گزینند.» (کلینی،1413ق: ج6، ص18)
حضرت می فرماید: اگر پیش از تولد برای نوزاد خود نام و کنیه انتخاب نکردید، حداقل سعی کنید تا روز هفتم برای فرزندان خود نام نیکو برگزینید. (کلینی، 1413ق: صص 29-18)
نام نیک از جمله حقوق فرزند بر والدین است. گزینش نام و چگونگی آن، از چنان اهمیتی برخوردار است که در خبری آمده است: «مردی خدمت نبی مکرم اسلام (ص) آمد و از حقوق فرزندان بر پدر و مادر پرسید. حضرت فرمودند: اسم و نام خوبی برایش انتخاب کنید، خوب تربیتش کنید و او را در دستیابی به یک موقعیت اجتماعی شایسته یاری دهید.» (همان، ص 48)
حق سومی که در این روایت از پیامبر گزارش شده است، دو گونه ممکن است تفسیر شود. گروهی می گویند مقصود از آن، گزینش همسر خوب است و برخی دیگر، این گفتار نبوی را به یاد دادن حرفه یا مهارت شغلی مناسب بازگردانده اند.
آسیب شناسی خوب صدا نزدن نام فرزندان
گام بعدی در این باره، سبک نکردن نام برگزیده است. حواسمان باشد که نباید با اضافه کردن پسوند یا پیشوندهایی اسم کسی را تحقیرآمیز صدا کنیم. خداوند متعال می فرماید: «ولا تنابزوا بالألقاب». (حجرات،11)
صدا کردن احترام آمیز بدین خاطر است که نام شایسته و جهت دهنده ای برای فرزندان برگزینیم. نام ها باید دارای هدف، معنا و کرامت بخش باشد. پس از گزینش نام، نباید صدازدن فرزندانمان به گونه ای باشد که به آنان احساس منفی یا تحقیرآمیز بدهد.
در اینجا چند حدیث پیرامون اهمیت انتخاب نام امامان برای فرزندانمان می آوریم.
امام صادق علیه السلام: "فقر و بدبختی داخل خانه ای نمی شود که در آن خانه نام محمد یا احمد یا علی یا حسن یا حسین یا جعفر (صادق) یا طالب یا عبدالله یا فاطمه از نام های زنان باشد".
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم: "بهترین و زیباترین نام را برای فرزندانتان برگزینید و از انتخاب نام های زشت و مسخره آمیز و ناپسند پرهیز کنید".
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم: "هر کس چهار فرزند داشته باشد و نام مرا بر یکی از آنها نگذارد بر من ستم کرده است".
پیامبر (ص) و انتخاب نام نیکو برای فرزندان
از جمله مواردى که مورد توجه رسول خدا صلىاللهعلیه وآله قرار گرفته، نام نهادن کودک است؛ چنانکه رسول خدا صلىاللهعلیهوآله در روز هفتم ولادت حسنین علیهماالسلام، پس از عقیقه و صدقه دادن براى آن دو نوزاد، درباره نامگذارى آنان، با على علیهالسلام گفت وگو کرد. رسول خدا صلىاللهعلیه وآله نام نیکو نهادن بر فرزند را از جمله حقوق مسلّم فرزند بر پدرش معرفى کرده و فرموده است: «حق فرزند بر پدر، آن است که نام خوبى برایش انتخاب و او را نیکو تربیت کند.»
از نگاه پیامبر صلىاللهعلیهوآله نخستین چیزى که مرد به فرزندش مىبخشد، نام است، پس باید او را نام نیک نهد. همچنین رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله یکى از راههاى تحقق محبت و احترام و به دست آوردن دلهاى دیگران را کنیهها و نامهاى نیک مىدانست و دوست نداشت که مردم، یکدیگر را به نامهاى بد صدا زنند. از اینرو، آن حضرت نسبت به نامگذارى کودکان، حساسیت فراوانى داشت و در این زمینه به تغییر و جایگزینى اقدام مىکرد. از آنرو که نامهاى افراد و گروهها، تا حدى نماد باورها و گرایشهاى آنان است، پیامبر صلىاللهعلیهوآله تأکید داشت، نامها و اسامى کودکان، رنگ و بویى از سنتها و آداب غلط جاهلى نداشته باشد. پیامبر صلىاللهعلیه وآله با ردّ برخى اسامى ناپسند، به معرفى نامهاى نیکو پرداخت.
اعراب جاهلى، فرزندان خود را به الفاظ و اسامىاى نامگذارى مىکردند که نشان از پرستش بتان داشت. حتى آنان در نامگذارى کودکان، از اسامى برخى حیوانات استفاده مىکردند و چون اهل جنگ و غارت بودند، نام فرزندان خود را به نامهایى همچون حرب و... که نماد جنگ و درگیرى بود، مىنامیدند تا بدینوسیله، دشمنان را بترسانند و رعب و وحشت در دل آنان ایجاد کنند و یا نام پادشاهان و ملوک را بر فرزندان خود مىنهادند. پیامبر صلىاللهعلیه وآله در تعالیم خود، به ردّ این اسامى پرداخت و نامگذارى نیکوى فرزندان راوظیفه ی والدین معرفى کرد.
تأکید پیامبر صلىاللهعلیه وآله بر حذف نامهاى بد و جایگزین کردن نامهاى نیک و پسندیده براى کودکان و بزرگان که به ظاهر امر سادهاى به نظر مىرسد، نوعى تکریم و بزرگداشت انسان است. بدون شک، نام نیکو و بافضیلت تأثیرات مثبتى بر روان کودک مىگذارد و براى او نیکى و زیبایى را الهام مىبخشد و احساس رضایت و اعتماد به نفس را به ارمغان مىآورد. بعکس، نامهاى ناخوشایند و ناپسند یا بىمعنى، موجب حقارت و رنج کودک را فراهم مىکند.