چرا باید نماز بخوانیم؟

به نام خدا

انسان در زندگى این جهان با توجه به «عوامل غافل كننده» به تذكر و یادآورى نیاز دارد.
باید وسیله‏اى او را در فاصله‏هاى مختلف زمانى به مبدأ هستى توجه دهد، هدف آفرینش را به یادش آورد و از غرق شدن در گرداب غفلت و بى‏خبرى بازش دارد.
این وظیفه مهم به عهده نماز است
‏1؛ به عبارت دیگر، انسان موجودى دو بعدى است و خداوند هستى‏بخش او را مركب از جسم و روح آفریده است. همان‏گونه كه وى از ابتداى خلقت جسم و ماده خویش تا پایان زندگانى در این دنیا به افاضه از ناحیه خالق خویش نیاز دارد و بدون آن لحظه‏اى درنگ نخواهد كرد، در زندگانى روحانى نیز از هنگامى كه درك و شعورش كامل شد تا پایان زندگانى به فیض‏بخشى از سوى مبدأ پیدایش خویش نیازمند است تا قلبش نمیرد و به زندگانى روحانى‏اش ادامه دهد؛ و این مقصود جز از راه ارتباط با آفریدگار متعال حاصل نخواهد شد؛ و چنان كه خود فرمود و در آیات بسیارى از قرآن بر آن تأكید ورزید: بهترین راه ارتباط با او نماز است. از این رو، در نخستین دستورها به موسى(ع) آمده است «نماز را برپادار تا به یاد من باشى»
2. یكى از مفسران مى‏گوید: این كه در این آیه «ذكر» و یاد خدا را مخصوص نماز كرده بدان سبب است كه نماز برترین عملى است كه فروتنى و بندگى در آن نمودار مى‏شود؛ و به عبارتى در نماز «یاد خداوند» تجسم پیدا مى‏كند
3. در چندین آیه قرآن، مهم‏ترین مسأله پس از شناخت خداوند و ایمان به او برپا داشتن نماز شمرده شده است‏
4. امام صادق(ع) نیز مى‏فرماید: پس از شناخت خداوند هیچ عملى نیست كه با نماز برابرى كند
5. برخى از احادیث بر این نكته تأكید ورزیده‏اند كه نماز اساس و پایه اصلى دین و ایمان است؛ پایه‏اى مركزى كه در وسط خیمه قرار مى‏گیرد و اگر برداشته شود، خیمه فرو مى‏ریزد
6. برخى از اعمال چون امر به معروف و نهى از منكر و جهاد در راه خدا آثار بسیار دارند و بر آن‏ها تأكید فراوان شده است؛ اما اگر نیك بنگریم در مى‏یابیم همه آن‏ها بسان طناب‏ها یا چوبك‏هاى اطراف خیمه‏اند. البته براى برپا ماندن خیمه به همه این طناب‏ها و چوبك‏ها نیاز است؛ اما آنچه انگیزه كارهاى نیك را تقویت مى‏كند و كارهاى امر به معروف و جهاد و... جهت مى‏دهد یاد خدا است كه بهترین قالب آن نماز است.
قرآن كریم در دو سوره مؤمنون(آیات 1 تا 11) و معارج(آیات 22 تا 34) به ترتیب شش و هشت ویژگى انسان‏هاى شایسته را برشمرده و در آغاز و انجام آن‏ها نماز را مطرح فرموده است. از نماز شروع و به نماز ختم مى‏گردد. این آغاز و پایان نشان مى‏دهد در میان تمام این اوصاف توجه به نماز برترین و مهمترین آن‏ها است؛ چرا كه نماز مهم‏ترین رابطه مخلوق با خالق و برترین مكتب تربیت است
‏7. پى‏نوشت :
1. تفسیر نمونه، ناصر مكارم شیرازى، ج 13، ص 174.
2. سوره طه(20):14.
3. المیزان فى تفسیرالقرآن، علامه طباطبایى، ج 16، ص 140.
4. بقره(2):3؛ نساء(4):162؛ توبه(9):18.
5. بحارالانوار، مجلسى، ج 82، ص 225.
6. همان، ص 218 و 223 و 227.
7. تفسیر نمونه، ج 25، ص 30 و ج 14، ص 201.
منبع:سایت جواب به نقل از پرسمان