بهترین کار

تأثیر یادگیری غیرمستقیم یا مشاهده ای در ایجاد و تقویت احساس مذهبی

پایدارترین و در عین حال خوشایندترین یادگیری ها ، یادگیری غیرمستقیم یا مشاهده ای است.

 در این نوع یادگیری ،  یادگیرنده مطابق رغبتها و انگیزه های خود ، آگاهانه و بدون هرگونه جبر و فشار روانی ، همه حواس خود را متوجه رفتار مورد نظر می کند و با احساسی خوشایند و عاری از دشواری بر دانسته ها و تجارب شناختی خویش می افزاید .

اگر اولیاء و مربیان بتوانند بسیاری از رفتارهای مطلوب و احساسات خوشایند را به طور غیرمستقیم و یا ضمنی از طریق بهره گیری از وجود الگوهای رفتاری ، در کودکان و نوجوانان به وجود آورند، فوق العاده ارزشمند و مؤثر خواهد بود .

در یادگیری ضمنی و یا مشاهده ای ، به جهت آن که یاد گیرنده آگاهانه و داوطلبانه به موضوع یا رفتار خاصی دقت می کند و نگرش مثبت و انگیزه قوی و غنی دارد ، کمتر دچار فشار ذهنی و خستگی می شود و توجه اش بیشتر معطوف یادگیری است . 

 در حالی که در آموزشهای مستقیم همیشه چنین نیست و ممکن است یادگیرنده نسبت به موضوع یادگیری رغبت و انگیزه ای از خود نشان ندهد و زودتر خسته شود .

در یادگیری مشاهده ای ویژگیهای الگو برای کودکان و نوجوانان فوق العاده حائز اهمیت است.

همان طوری که اشاره شد ، در خانواده ، نحوه نماز خواندن والدین ، چگونگی نگرش آنها نسبت به نماز ، تلقی آنها از اهمیت و عظمت نماز ، رفتار آنها قبل از ایستادن به نماز ، هنگام اقامه نماز و بعد از اتمام نماز ، حتی رفتار مناسب اجتماعی آنان به عنوان افرادی که مومن و پایبند به اصل مذهبی هستند با دیگر افراد جامعه و نوع تعادل آنها با دیگران و مفید ومثبت بودن آنها از جمله عوامل بسیار مهمی است که در ایجاد و پرورش احساس مذهبی ، بخصوص تمایل به نماز خواندن در کودکان دخیل است .

 در این زمینه آنهایی که با کودک و نوجوان ارتباط متقابل دارند ، مثل  پدر ، مادر ، دایی ، عمه ، خاله ، عمو ، معلم و مدیر ، بیشترین مسئولیت را عهده دار هستند.