تربیت دینی کودک در بازی

تربیت دینی کودک از طریق بازی

پیامبر اسلام (ص) می‌فرماید: «من کان عنده صبی فلیتصاب له»:«هر کس در نزدش کودکی است، باید رفتار‌های متناسب با کودک را انجام دهد و خود را به صورت هم‌بازی او درآ‌ورد». >

همه‌ی کودکان، بویژه خرد‌سالان، با همه‌ی وجود بازی را دوست دارند و با دنیایی از احساسات خوشایند و عواطف پاک ولطیف خواهان آنند که با بزرگسالان محبوب، هم‌بازی شوند و در کنار آنان وجودشان از محبت سیراب شود و بر اعتماد به نفسشان افزوده گردد. از این رو مربیان مهد کودک میبایست آموزش مسایل دینی را با بازی همراه کنند تا برای کودکان جذاب و دوست ‌داشتنی گردد.

بنابراین هر قدر بتوانیم شیوه‌های تربیت دینی کودکان را با بازی و سرگرمی همراه کنیم و جنبه‌ی اجبار و تحکم آن را کاهش دهیم، موفق‌تر خواهیم بود.

در سیره‌ی پیامبر(ص)، بزرگداشت کودکان و اهمیت دادن به بازی آن‌ها بسیار چشمگیر است؛ چنان که بزرگ معلم عالم بشری، سجده‌ی خویش را در نماز چنان طولانی می‌کند که نوادگان عزیزشان بازی‌ اسب‌سواری خویش را به پایان برسانند و چهارچوب نماز را وسیله‌ای برای انقطاع بازی اطفال قرار نمی‌دهد.

بازی، مناسب‌ترین روش تربیتی دوره‌ی کودکی است. وظیفه‌ی مربیان مهد کودک است که کودک را با بازی‌های تازه‌ای که برای این دوره مناسب‌اند، آشنا کنند. شرکت مربی در بازی‌های کودکان و وارد کردن تعالیم دینی در خلال این بازی‌ها می‌تواند جذابیت تعالیم عالیه‌ی اسلام را صد چندان سازد.

 برای مثال بازی ایفای نقش اعضای خانواده، برای نونهالان بسیار دوست ‌داشتنی است.

 مربی می‌تواند در جریان این بازی اهمیت نماز و سر وقت خواندن آن را، بدین شکل گوشزد کند:

کودک1: مامان، من حالا از سماورم برایت یک چای می‌ریزم.
مربی: دستت درد نکند، من خیلی خسته‌ام و چای خیلی می‌چسبد.

کودک2: خوب، مامان حالا که خسته‌ای روی پای من بخواب تا برایت لالایی بگویم.
مربی: نه عزیزم، الآن ظهر است. صدای اذان را می‌شنوی؟ باید نماز بخوانم.

کودک1: مامان جون، حالا چایت را بخور و بخواب، بعداً نماز می‌خوانی.
مربی: نه پروانه جان، درست است که من خسته‌ام، اما اگر وضو بگیرم، خدای مهربان بسیار خوشحال می‌شود و مرا سرحال می‌کند و اگر به موقع نماز بخوانم، خدا دوستم خواهد داشت.

کودک2: مامان، می‌شود ما هم وضو بگیریم؟
مربی (با لبخند): آره عزیزم. خدای مهربون بچه‌هایی را که وضو می‌گیرند خیلی دوست دارد.

مربی می‌تواند نحوه‌ی وضو گرفتن را به صورت نمایش و بازی به کودک آموزش دهد تا کودک نیز این کار را تکرار کند. هم‌چنین مربیان می تواننداز بازی‌هایی که جنبه‌ی اتحاد و پیروزی، تعاون و همکاری و گذشت و فداکاری دارند، استفاده کنند .

به همین منظور وبا اعتقاد به این نکته که کودکان در سنین پیش از دبستان باید با سیره و روش اهل بیت (ع) درزندگی آشنا بوده و از آنان الگو برداری کند و زندگی آنان را چراغ راه هدایت زندگی خود قرار دهند ، برای رسیدن به این هدف با داشتن برنامه هایی شامل سرود ، داستان ، بازی ، آیات موضوعی قرآن ، قصه زندگی امامان و از همه مهمتر برگزاری جشن تولد معصومین و اعیاد مذهبی ( از قبیل عید غدیر، جشن نیمه شعبان و... که برای کودکان بسیار دوست داشتنی وشادی بخش است) تلاش شود تا کودکان به نحو مطلوبی با مسائل مذهبی آشنا شوند.

کودکان هر روز صبح خود را با برنامه صف صبحگاهی و خواندن دعای فرج و سلام به آقا امام زمان شروع کرده و پس از ورزش و خواندن سرود های مربوط به آموزش های داده شده با روحیه ای شاد وارد کلاس شوند در چگونگی تربیت دینی کودکان می بایست نکات و مقاصد تربیتی روشن باشد و مربیان بدانند که چه مسیری را می خواهد تعقیب کنند، به چه اهدافی می خواهد برسد و چه چیزهایی را می خواهد به کودک بیاموزد.

 درهر زمینه اطلاعات اصولی ومطالعه کافی داشته باشند و از آموزشهای سلیقه ای که کودک را به گمراهی میکشد بپرهیزند.