تربیت دینی کودکان در مهد کودک

تربیت دینی کودکان، از پیچیده ترین ظرائف تربیتی و روانشناختی برخوردار است واز آنجا که بهترین و حساس ترین زمان شکل گیری نگرش و تمایلات مذهبی کودک در 7 سال اول زندگی انجام میشود توجه به راهکارهای این تربیت در مراکز پیش دبستانی ومهدهای کودک امری بسیار مهم و ضروری بشمار میرود.

در فرایند شکل‌گیری شخصیت کودکان، بیش‌ترین نقش بر عهده‌ی الگوهای رفتاری است، چرا که یادگیری، اساس رفتار آدمی را تشکیل می‌دهد.

یادگیری‌های غیر مستقیم، ضمنی یا مشاهده‌ای، پایدارترین و مؤثرترین یادگیری‌ها محسوب می‌شوند، به وی‍‍‍‍ژه در دوران پیش از دبستان و به دلیل تمایل فراوان کودکان به تقلید، اهمیت این روش‌ها مضاعف می‌شود.


خمیر مایه‌ی شخصیت کودک درمهد کودک شکل می‌گیرد و تقلید از رفتار مربیان از بارزترین ویژگی‌های سنین پیش دبستانی است.

کودکان همواره کنجکاوانه به محیط اطراف می‌نگرند و با توجه و دقت خاص رفتارهای کلامی و غیر کلامی بزرگترها، به خصوص مربیان خود را در شرایط و موقعیت‌های مختلف مشاهده می‌کنند و از آن‌ها سرمشق میگیرند.

 هر قدر الگوهای رفتاری در نظر کودکان از شخصیت محبوب‌تری برخوردار باشند، رفتارهای کلامی و غیر کلامی آن‌ها بیشتر مورد توجه کودکان قرار می‌گیرند وآنچه در ادامه‌ی فرایند رشد شخصیت کودکان و تأثیر‌پذیری آن‌ها از الگوهای رفتاری بسیار حساس است، هماهنگی، همانندی و همراهی الگوها در رشد شخصیت و تثبیت معیارهای اخلاقی کودک می‌باشد.

لازم است مربیان مهدهای کودک، خودشان الگوی عملی تربیت دینی باشند و علاوه بر آن بتوانند الگوهای مناسبی به کودکان ارائه دهند.

 ارائه‌ی الگو می‌تواند از طریق فرایندهایی که مورد علاقه کودکان است، صورت می‌گیرد؛ مثلاً ارائه‌ی الگو از طریق داستان گویی یا خواندن کتاب برای کودکان.

حتی رفتار، کردار و گفتار مربیان بزرگترین وسیله‌ی تربیت دینی ایشان خواهد بود، زیرا کودکان در سنین پیش از دبستان، علاقه‌مند و نیازمند به همانندسازی‌اند و مهمترین مرجع همانندسازی ایشان، مربیان می‌باشند.

الگوهای بزرگسالی که با کودکان محشورند، به طور مستقیم و غیر مستقیم، خواسته و ناخواسته، در هر شرایط و موقعیتی که باشند، با رفتار خود به روند تکوین شخصیت کودکان جهت می‌دهند و آن را تقویت می‌کنند.

 از این روست که مهمترین عامل در برنامه‌های تربیتی کودکان ، ویژگی‌های مطلوب مربیان است، زیرا کودکان از نظر عاطفی و احساسی به شدت متأثر می‌شوند و چگونگی اخلاق، رفتار و شخصیت مربیان بر باورها، بازخوردها و رفتارهای فردی و اجتماعی‌شان اثر می‌گذارد.

 به همین سبب لازم است برای تربیت دینی نونهالان، مربیان میبایست رفتاری آمیخته با عطوفت، محبت و منطق و استواری داشته، متصف به صفات دینی باشند تا نونهالان را بدان‌ها ترغیب کنند.