معانی نماز چیست؟

معانی  نماز  چیست؟

 :خدمت و خدمتکاری، اطاعت و فرمانبرداری ،سرفرودآوری و تعظیم، سر به زمین نهادن، کرنش و تکریم،اظهار طاعت وبندگی

 لذا واژه‌های «نماز بردن»، «در نماز آمدن»، «به نماز آمدن» و «نماز آوردن» به معنای پرستش کردن، عاجزی نمودن،خم شدن به علامت تعظیم و بندگی و به خاک افتادن به قصد تعظیم در برابر پادشاهی یا بزرگی دیگر به کار رفته است

: کلمه "نماز"؛ به معنی «پرستش و ادای طاعت ایزد تعالی

»، و «عرض نیاز به سوی خدای عالمیان است به طریقی که در شریعت پیغمبران وارد شده است

، که در این معنی، معادل کلمه «صلوة» می‌باشد

 به همین منظور در ادبیات پارسی، «نماز نیمروز»، «نماز پیشین»، «نماز میانین»، به معنای «نماز ظهر» ،«نماز دگر»، «نماز دیگر»، «نماز پسین»، به معنای «نماز عصر» و «نماز خفتن» به معنای «نماز عشاء» و «نماز بام»، «نماز بامداد»، «دوگانه» به جای «نماز صبح» به کار رفته است. لازم به ذکر است که مردم فارسی زبان، واژه «نماز بستن» را به جای «تکبیرة الاحرام گفتن» به کار می‌بردند.

 : از آنجا که شرط نماز، طهارت است و کلمه نماز، مفهوم طهارت و پاکیزگی را تداعی می‌کند، کلمه «نمازی» که منسوب به نماز و به معنای «دوستدار نماز» است‌، به معنی «پاک وطاهر» نیز به کار رفته است و «نمازی شدن» که مصدر مرکب است، به معنای «پاک و طاهر شدن و شسته شدن و غسل داده و پاکیزه شدن» به کار رفته است. همچنین «نمازی کردن» به معنی «پاک کردن، شستن، آب کشیدن، و غسل دادن» و «نماز کن» به معنای «شستشو کننده» استعمال می‌شده است.